ΑΜΑΛΙΑ ΤΣΑΚΝΙΑ
ΣΙΩΠΗ
Άκου κι εμένα, η σιωπή δε χτίζεται
κι άσε τους ποιητές να λένε·
κατεβαίνει σαν τη διάφανη ομίχλη της Αττικής
δεν την ακούς
δεν την αγγίζεις
μπερδεύει τις εποχές
παραλλάζει τα χρώματα
περαστικούς παγιδεύει·
σαν έρθει η ώρα της
ανάλαφρη οδεύει προς τους ουρανούς.
Από το περιοδικό «Η λέξη», τχ. 10 (Δεκέμβρης 1981), σελ. 786.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου