ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ο ΚΑΗΜΕΝΟΣ
Στο λιβάδι ξεχασμένος
ένας γάιδαρος βοσκούσε
τιποτ' άλλο δε ζητούσε
ο καημένος
Το χορτάρι του μασούσε
κι ήταν τρισευτυχισμένος
και το ξύλο λησμονούσε
ο καημένος
Και την τύχη ευχαριστούσε
που δεν ήταν φορτωμένος,
και τα δυο του αυτιά κουνούσε
ο καημένος
Τους εχθρούς του συγχωρούσε
κι ήτανε συχωρεμένος
και τον κόσμον αγαπούσε
ο καημένος
Το Θεό παρακαλούσε
για να μείνη εκεί δεμένος
και να βόσκη όσο θα ζούσε
ο καημένος.
«Ξεσηκωμένο» από το μπλογκ του φίλτατου Γιώργου Μίχου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου