ΜΑΝΟΛΗΣ ΠΡΑΤΙΚΑΚΗΣ
Η ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗ ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΜΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ
Τώρα πια μόνο στα όνειρα διεκδικώ το μερίδιό μου,
Κι εκεί με ήσυχες παραβολές, με κλώνους
χαμηλόφωνους.
Χρειάζεται βέβαια γυμναστική και πειθαρχία.
Αλλά έτσι μόνο μπορώ να διαφεύγω περπατώντας
πίσω απ’ τις κίτρινες καταστροφές.
Έτσι μόνο μπορώ ν’ απουσιάζω, χωρίς επιπτώσεις,
από τις τερατώδεις συνελεύσεις και τις καθημερινές
ολομέλειες της φρίκης στο άπειρον.
Από το βιβλίο: Μανόλης Πρατικάκης, «Ποιήματα, 1984-2000»,
Μεταίχμιο, Αθήνα 2003, σελ. 47.
Ο χαμηλόφωνος και εξομολογητικός Πρατικάκης με έχει κερδίσει από τότε που γνωρίστηκα μαζί του με το αυτοβιογραφικό του κείμενο "Η πίστη στις αξίες των απλών πραγμάτων" και μετά με "Το νερό".
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνειδητοποιώ ότι πολλοί από τους ποιητές που αγαπώ, τυχαίνει να είναι γιατροί, όπως ο Πρατικάκης. (Πρόχειρα μου έρχονται στο νου ο Αναγνωστάκης, ο Χειμωνάς, ο Παπαδίτσας, ο Σινόπουλος.)
Ωραία επιλογή!
Μια μελωδική καλημέρα!
http://www.youtube.com/watch?v=hz0jgT_9iHc&feature=related
ΑΓΓΕΛΙΚΗ
Λεπτές σκέψεις ενός δημιουργού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστασία
Χαιρετώ σας αμφότερες, Αγγελική και Αναστασία.
ΑπάντησηΔιαγραφή