FRANCESCO
DE GREGORI
ΓΕΙΑ
ΣΟΥ, ΠΑΖΟΛΙΝΙ
Δεν
θυμάμαι αν υπήρχε φεγγάρι
ούτε
το παιδί τί χρώμα μάτια είχε
αλλά
θυμάμαι τη γεύση εκείνη στο λαιμό μου
και
της θάλασσας τη μυρωδιά σαν νά ’φαγα χαστούκι
Γειά
σου, Παζιλίνι
Γειά
σου, Παζιλίνι
Και
υπήρχε η Ρώμη τόσο μακριά
Και
υπήρχε η Ρώμη τόσο κοντά
Και
υπήρχε το φως αυτό που σε φωνάζει
Σαν
άλλο αστέρι πρωινό
Γειά
σου, Παζιλίνι
Γειά
σου, Παζιλίνι
Όλα
περνάνε, τα υπόλοιπα πάνε
Και
θέλω να ζήσω σαν το κρίνο στα χωράφια
Και
όπως ζούνε τα πουλιά στα ουράνια
Και
θέλω να ζω σαν τα κρίνα στα χωράφια
Και
να πετάω πάνω από τα κρίνα στα χωράφια
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
A Pa’
