ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΡΙΚΑ 
ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΡΑ 
ΓΙΑ ΤΑ "ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ"

Ακούτε τη συζήτηση εδώ

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΤΡΟΙΑ

W.B. YEATS

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΤΡΟΙΑ

Τί να την μέμφομαι;: τις μέρες μου ότι έχει γεμίσει

με δυστυχία;… ή το που ’χει διδάξει επ’ εσχάτων

σε ασχέτους των βιαίων συμπεριφορών τη λύση;… ή

που τις μεγάλες στράτες τις θαρρεί δρομάκια βάτων –

κι ας μην ισούται ο πόθος ο γενναίος με το θάρρος;

Και τί άλλο θαν της χάριζε γαλήνη, αν δεν εκράτει

ο νους ευγένεια που (ώσπερ πυρ) τον κάνει, δίχως βάρος,

πανέμορφον σαν τανυσμένο τόξο ή σάμπως κάτι

αφύσικο εντελώς σε τούτη ’δώ την ηλικία,

απόμακρη, έξοχη όντας και αυστηρή η ίδια μες στην άψη;

Σαν τί άλλο νά ’κανε μια τέτοια φύση γυναικεία;

Ή υπήρχε μήπως κάπου κι άλλη Τροία για να κάψει; 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑ ΣΤΟ "ΦΙΛΙΟΝ", ΠΡΩΗΝ "ΝΤΟΛΤΣΕ"

ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑ
ΣΤΟ "ΦΙΛΙΟΝ", ΠΡΩΗΝ "ΝΤΟΛΤΣΕ"

Τζων Γουίλλιαμς, "Αύγουστος", εκδόσεις Gutenberg, Αθήνα 2018.

ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΩΝ "ΑΝΘΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ"

ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΩΝ "ΑΝΘΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ"

Μεταφράζοντας τα Άνθη
ύστερα από τον Κρατύλο
να κι η θειά σου η Μαριάνθη
με τη θειά σου την Κοντύλω

Πίνοντας κι οι δυό το τσάι
κάπου το απογευματάκι
η μιά την άλληνε κλωτσάει
και της κλείνει το ματάκι

- Δεν μου λες ρε Μαριάνθη
- Να σου πω μωρή Κοντύλω
Κειός ο Γιώργης με τα Άνθη
και πιο πριν με τον Κρατύλο

"Άντε λέγε μωρή κλώσα
την ψυχή μου έχεις βγάλει"
Συμφωνείς μ' αυτή τη γλώσσα
η προτείνεις κάποια αλλη;

Έτσι κάθε Μαριάνθη
και Κοντύλω εντός του κήπου
κάνουν κριτική στα Άνθη
πάντα... εκ του πρωτοτύπου

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

Νικόλας Κάλας, "Κείμενα ποιητικής και αισθητικής", επιμέλεια Αλέξανδρος Αργυρίου, Πλέθρον, Αθήνα 1982.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

Demostene, "Orazioni", introduzione di Pierre Carlier, traduzione e note di Ilaria Sarini, Biblioteca Universale Rizzoli, Milano 1992.

 

 

ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΩΝ "ΑΝΘΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ" ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΕΝΤΡΩΤΗ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ


ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΩΝ "ΑΝΘΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ" ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΕΝΤΡΩΤΗ


Για ένα λόγιο σαν την αφεντιά μου, που ξέρει το ποίημα σε δέκα τουλάχιστον μεταφράσεις, υπάρχει η απόλαυση της παραλλαγής, που μονάχα στο τέντωμα της γλώσσας άφιξης μπορεί να φιλοξενήσει απόλαυση ανάγνωσης. Αλλιώς η μετάφραση θα ήταν μια πληκτική επανάληψη. Μπορεί κανείς να δει την αντίστοιχη μετάφραση του Σημηριώτη, προς την οποία ο μεταφραστής στήνει γέφυρα αλληλεγγύης για να δει αν και πως το εγχείρημα είναι επιτυχημένο. Το σίγουρο είναι πως ο μεταφραστής έχει καλύτερη εικόνα των μεταφράσεων από κάθε αναγνώστη του. Και δεν συγκατανεύει στο μαθημένο ευανάγνωστο, όπως είναι δικαίωμά του. Υπερασπίζεται μια νεοελληνική κοινή ευρύτερη από την τρέχουσα με πλήρη ευθύνη αυτουνού που γλωσσικά προτείνει. Με τη μετάφραση θα συμβεί ότι με το πορτραίτο της Γερτρούδης Στάιν από τον Πικάσσο. Αργά η γρήγορα θα μοιάσει στο πρωτότυπο. 

IV. ΣΥΣΧΕΤΙΣΕΙΣ

Ναὸς μὲ κλίτη ζωντανὰ καὶ κίονες εἶναι ἡ Φύση
ποὺ ἀϕήνουν νά ᾽βγουν ἔξω ἀπόηχοι λόγων ἀμϕιβόλων·
ἐκεῖ οἱ ἄνθρωποι διαβαίνουν ἀπ ᾽ τὰ δάση τῶν συμβόλων
καὶ τοὺς κοιτοῦν μὲ βλέμμα πού ᾽χει ἡ ἀποδοχὴ ἐκπονήσει.

Σὰν μακρινῶν ἀντίλαλων συγκεχυμένες πτήσεις
πρὸς ζοϕερὸ καὶ ἀπόκρυϕο προορισμὸ ὅλα εἶν᾽ ἕνα:
ἀπέραντα σὰν νύχτα, μὰ καὶ σὰν αὐγή, ἑνωμένα
μὲ χρώματα καὶ ἀρώματα, ἀρθρώνουν συσχετίσεις.

᾽Αρώματα τῆς δρόσου σὰν νηπίων σάρκα αὐτούσια,
σὰν πίπιζες γλυκά, σὰν πράσινους λειμῶνες μύρων·
μὰ καὶ ἄλλα: διεϕθαρμένα, θριαμβευτικὰ καὶ πλούσια,

μὲ σϕρίγος στ ᾽ ἄπειρα ἐκτινάσσονται χάη τῶν ἀπείρων·
ἢ σὰ λιβάνι, σμύρνα ἢ μόσχο ἢ καὶ σὰν κεχριμπάρι
τοῦ νοῦ καὶ τῆς ψυχῆς ἐκστάσεις τραγουδοῦν μὲ χάρη

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ

Στο "Σερσέ λα φαμ", στην οδό Μητροπόλεως, διαβάζοντας Ανδρέα Εμπειρίκο: "Οι κύκλοι του Ζωδιακού", επιμέλεια Γιώργης Γιατρομανωλάκης, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2018.

 

 

ΓΟΥΙΛΛΙΑΜ ΚΑΡΛΟΣ ΓΟΥΙΛΛΙΑΜΣ!

WILLIAM CARLOS WILLIAMS

IT IS DIFFICULT

It is difficult
to get the news from poems
yet men die miserably every day
for lack
of what is found there.
Hear me out
for I too am concerned
and every man
who wants to die at peace in his bed
besides.

ΚΙΘΑΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ

ΚΙΘΑΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Τρυφερότητα ή όχι τα τόσο ανυπεράσπιστα οράματα της ανεξουσίαστης μήπω-τοπίας (ενδεχόμενα και ξάστερης ουτοπίας) που μοιάζουν με πληγωμένα χαράματα, θεραπεύουν την αναφυλαξία της ατομικότητας, διδάσκουν το βλέμμα, τινάζουν στον αέρα την πλήξη των τριών διαστάσεων εντοπίζοντας τη θέληση στο σύνολο που κομματιάζεται και συναρμολογιέται σαν ένα ποδήλατο, ελικόπτερο ή αεροπλάνο (θα εξαιρέσουμε μονάχα την απεγνωσμένη οπτασία του Μαξ Στίρνερ). Το γεγονός πως ανάφερα μηχανήματα τρεχούμενα δεν είναι τυχαίο. Η αναρχία τρέχει, δοξάζει την κίνηση, κατορθώνει την ακινησία του σύμπαντος που διαπιστώνεται με αρίφνητες κινήσεις. Πρόκειται για μαγική εικόνα. Η αναρχία θέλει να κάνει και το ανθρώπινο σύνολο μια τέτοια μαγική εικόνα. Η κυτταρική αντίληψη της ατομικότητας συνδυασμένη στ’ αδιάκοπα κινητικά της πεπρωμένα με ένα σώμα που κάθεται στην καρέκλα δίχως καθόλου να κινείται. Στύση αρμονίας του μερικού με το γενικό. Κάθαρση από κάθε αντιδικία του μέρους και του όλου. Θέωση (απ’ το ρήμα θέω) του φυσικού μέσα στον άνθρωπο.

Από την ποιητική συλλογή: «Ο ζήλος του μη-σχετικού με παροράματα» (1980).

Από το βιβλίο: Νίκος Καρούζος, «Τα ποιήματα, Β΄ (1979-1991)», Ίκαρος, Αθήνα 1994,  σ. 113.