ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

 

FEDERICO GARCÍA LORCA

 

ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

 

Ξάπλωσα υμνωδός

σ’ ένα μεγάλο χρυσάνθεμο

και το επιτάφιό του έγραψα.

 

Να θυμάσαι τον θάνατο.

 

Η Γη κοιμάται

κάτω απ’ του ανέμου

με θάλασσες τρικυμιώδεις,

με θάλασσες γαλήνιες.

 

Να θυμάσαι τον θάνατο.

 

Τώρα αναρωτιούνται

και τα ίδια τ’ άστρα.

Την ξέρεις την απάντηση εσύ –

εκείνα δεν την ξέρουν.

 

Να θυμάσαι τον θάνατο.

 

Σε λυρικό κρεβάτι

απόψε θα πλαγιάσεις.

Ποιό μωρό δεν έχει κοιμηθεί ποτέ

σε άνθος στ’ όνειρό του;

 

Να θυμάσαι τον θάνατο.

 

Απόψε θαν του στείλω

να ξενυχτίσουν το κορμί του,

την τεράστια πεταλούδα

του μοναδικού φιλιού μου.

 

Να θυμάσαι τον θάνατο.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.