ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΙ

JORGE LUIS BORGES

ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΙ

Σε τούτη τη βιβλιοθήκη στο Νότιο Αλμάγρο

τη ρουτίνα μοιραζόμαστε και τη ραστώνη

καθώς και των βιβλίων τη βαρετή τακτοποίηση

το δεκαδικό ακολουθώντας πρότυπο των Βρυξελλών·

εκεί την αλλόκοτή σου μου εμπιστεύθηκες ελπίδα

πως ένα ποίημα κάποτε θα γράψεις που θα παρατηρεί

στίχο-στίχο και στροφή τη στροφή

τα χωρίσματα και τις αναλογίες

του μακρινού καθεδρικού ναού της Σάρτρης

(που τα σωματικά σου μάτια ποτέ τους δεν είδαν):

εδώ η χορωδία, εδώ τα κλίτη,

εδώ η αψίδα και η αγία τράπεζα και εκεί οι πύργοι.

Τώρα, Σκιάβο, έχεις πια πεθάνει.

Από τον πλατωνικό ουρανό θα έχεις ήδη δει

χαμογελαστός και με πάσα ευλάβεια

τον φωτεινό καθεδρικό με τις όρθιες πέτρες του

και τον μικρό σου τυπογραφικό καθεδρικό

και θα ξέρεις πλέον ότι και οι δυό τους,

και εκείνος που ανέγειραν οι γενιές της Γαλλίας

και αυτός που εξύφανε ο δικός σου ίσκιος,

είναι απλώς εφήμερα και θνητά αντίγραφα

κάποιου αρχετύπου εντελώς ασύλληπτου.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.