PIERRE
REVERDY
ΤΟ
ΠΝΕΥΜΑ ΕΞΩ
Τα χέρια τραβιούνται κάτω από τη λάμπα
όπου ξετυλίγεται το άσπρο χαρτί, όπου η
άκρη του αμπαζούρ κόβει τα κεφάλια. Στη μοναδική γωνία αυτής της σάλας, όπου αναταράσσεται
η διαύγεια, ακούς καμιά φορά το εκκρεμές να χτυπάει. Κανείς δεν θά ’κανε την
αποκοτιά να μπει σε τούτη μέσα τη σιωπή.
Φοβάσαι ωστόσο τον
θόρυβο που κάνει το δάχτυλο όταν γυρεύει στα κρυφά τις γραμμές της πόρτας. Στις
πένθιμες εκβολές της νύχτας, κάποιος περνάει φωνάζοντας από τον δρόμο που όσο
πάει και σβήνει.
Άηχοι ψίθυροι, με
ασήκωτο της θλίψης το βάρος, και η πένα γραντζουνάει αργοπορημένη το φύλλο του
βιβλίου, όπως άλλωστε και ο απότομος άνεμος της στέγης την κλίση.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου