ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΡΟΥΤΣΟΣ

ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ

Ποιος πήρε τη φωτιά από την κόλαση
Δίχως την έγνοια νά 'χει
Για όποιες σάρκες έλιωναν
Στη χύτευση του χάους;
Εκεί που έπαυσε απρόσμενα η τήξη
Μπορεί τα σώματα να αναδεύτηκαν
Να βρέθηκε το χέρι αλαζόνα
Στο ίδιο σώμα με κείνο του φιλάργυρου.
Έχει και λογική η κόλαση
Που δεν απέχει από 'δω.
Η πόρνη να έγινε ένα με τον μαστροπό
Και πάλι,
Να μην διακρίνεις το αίτιο από το αιτιατό
Έχει και χάος η κόλαση που δεν απέχει από 'δω.
Ούτε κι ο Παράδεισος
Οταν τον προσεγγίσεις σύσσωμος
Και με γεμάτο στήθος.
Το μόνο που αρκεί, να φέρεις τη φωτιά
Και να κινείσαι άτακτα στην τάξη.
Το μόνο που αρκεί, να φλέγεται ο πόθος
Με σπίθα του ανυπέρβλητου.

Πηγή: http://poema.gr/poem.php?id=545&pid=