ROSARIO CASTELLANOS
ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ
Τώρα είμαι πίσω.
Πήρα ό,τι και το
κύμα που πάει να σπάσει,
– αλάτι, αφρούς και παφλασμό,
και με τα χέρια μου τα ίδια ένα πλάσμα
ζωντανό άγγιξα ·
τη σιωπή.
Είμαι εδώ και αναστενάζω
σαν όσους αγαπούν και θυμούνται και είναι μακριά.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου