ΤΙ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΘΛΙΒΕΡΟ ΘΟΡΥΒΟ

 

LUIS CERNUDA

 

ΤΙ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΘΛΙΒΕΡΟ ΘΟΡΥΒΟ

 

Τί και πόσο θλιβερό θόρυβο κάνουν δύο σώματα όποτε αγαπιούνται,

και μοιάζει με τον άνεμο που λικνίζεται το φθινόπωρο

πάνω από τους ακρωτηριασμένους έφηβους,

ενώ βροχή πέφτουν τα χέρια,

χέρια λεπτά, χέρια εγωιστικά, άσεμνα χέρια,

καταρράχτες χεριών που ήσαν κάποτε

μες στον κήπο μιας μικροσκοπικής τσεπούλας άνθη.

 

Τα άνθη είναι άμμος και τα παιδιά είναι φύλλα,

και ο ελαφρύς τους θόρυβος αρέσει στο αυτί

όταν γελάνε, όταν αγαπούν, όταν φιλιούνται,

όταν φιλούν τα σώψυχα

ενός νέου και κουρασμένου ανθρώπου

που μια φορά κι έναν καιρό ονειρευόταν πολύ μέρα και νύχτα.

 

Μα τα παιδιά δεν ξέρουν,

ούτε και τα χέρια πέφτουν βροχή όπως λένε·

κι έτσι ο άνθρωπος, κουρασμένος να μένει μόνος με τα όνειρά του,

επικαλείται τις τσέπες που αφήνουν πίσω τους άμμο,

αυτών των λουλουδιών την άμμο,

προκειμένου μια μέρα να στολίσουν τη νεκρή του όψη.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.