ΑΒΑΚΙΟ ΜΕ ΕΞΙ ΒΑΚΕΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΑΒΑΚΙΟ ΜΕ ΕΞΙ ΒΑΚΕΣ

1

Στιλπνά τα δόντια

ματώνουν σαν πριόνι

που βόσκει χείλη.

Γεννιέται ξένη γλώσσα

με πλήθος λέξεις δώρα.

2

Λαλιές και λέξεις

χαμογελούν σαν ύπνος

σαν ξημερώνει.

Τη μέρα μια παγόδα·

τις νύχτες το παγόνι.

3

Εφτά και πέντε

το πρωί μα και το βράδυ

σημαίνει το ίδιο.

Το βλέμμα σου στο δρόμο,

το δάκρυ του πιο άκρη.

4

Ένα λουλούδι

λυμένο από τον κήπο

των μέσα σου ίσκιων.

Το ρόδο κρύσταλλο είναι·

οι μυγδαλιές σπινθήρες.

5

Τ’ άλογο τρέχει

σαν το νερό στ’ αυλάκι

και σαν τον χρόνο.

Περνούν αστροπελέκια,

πετάνε ομοβροντίες.

6

Τα δώρα σου είναι

σφυριές και ποντοπόρα,

βραχιόλια, πέρλες.

Υπέρυθρα τα ρείθρα,

οι πόρτες πόρπες κι αίμα.