Παρασκευή 1 Μαρτίου 2019

ΣΟΝΕΤΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΓΗΡΑΣΚΕΙΝ



HERMANN BROCH


ΣΟΝΕΤΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΓΗΡΑΣΚΕΙΝ

Το δάσος: δέντρα, φύλλα και φλοιοί – κομμάτια τόσα
δικά μας, με τα ρυάκια, τις λιμνούλες. Ένας θρόνος
ο κόσμος ήταν πλούσιος, πλούσιοι δε κι εμείς συγχρόνως,
διότι ήσαν όλα γλώσσα: και για το παιδί ήσαν γλώσσα –
χρωμάτων ήσαν πλησμονή, μα και χλομάδας φθόνος,
οδύνη και περιπλοκή, και μια φυγή βοώσα·
τον πλούτο νιώθαμε όλοι με τυφλότητα αποχρώσα,
το πρόσω μας για τη ζωή ανάποδα καλούσε ο πόνος.

Υπάρχει πόλεμος: φονιάς κι εγκληματίας γίνε!
Απ’ έξω ακούγονται ουρλιαχτά από το κακό που εγίνη,
μα μέσα μας (παράξενο!) επικρατεί γαλήνη,
και κόσμος πια, επ’ ουδενί, η γλώσσα μας δεν είναι:
τον πλούτο του παιδιού τον έχουμε έκπαλαι χαμένο
από το εγώ που εντός μας έχουμε μεγαλωμένο.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου