ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΒΑΡΥ ΣΦΥΡΙ ΜΟΥ ΤΙΣ ΣΚΛΗΡΕΣ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΧΥΜΑ

MICHELANGELO BUONARROTI (1475-1564)

ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΒΑΡΥ ΣΦΥΡΙ ΜΟΥ ΤΙΣ ΣΚΛΗΡΕΣ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΧΥΜΑ

Κι αν το βαρύ σφυρί μου τις σκληρές τις πέτρες χύμα

σμιλεύει, δίνοντάς τους κάθε ανθρώπινη μορφή,

όπως του γλύπτη η χειρ κελεύει και όπως το οδηγεί

πού να βαδίσει, αυτό δεν έχει το δικό του βήμα.

Μα τ’ άλλο το σφυρί, το εν ουρανοίς, ο Πλάστης κτήμα

του κάλλους τό ’χει κάμει, να ομορφαίνει πιο πολύ.

Εδώ, στη γη, σφυρί βοηθάει πάντα το σφυρί,

και μόνο απ’ τις κοινές σφυριές προκύπτει τέλειο σχήμα.

Τα πιο γερά σφυροκοπήματα θα σου τα δώσει

όσο ψηλότερα έχει ανέβει η σφύρα στο χαλκείο

Γι’ αυτό και το σφυρί μου στην αθανασία ας τείνει...

Κι Εκείνον ας παρακαλέσει να το τελειώσει!

Τι μόνο αν του σταθεί αρωγός του το σφυρί το θείο,

θα γίνει τέλειο, αφού στη γη έχει πια μονάχο μείνει.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

********************

SE ’L MIE ROZZO MARTELLO I DURI SASSI

Se'l mie rozzo martello i duri sassi

forma d'uman aspetto or questo o quello,

dal ministro, ch'el guida iscorgie e tiello,

prendendo il moto, va con gli altrui passi:

Ma quel divin, ch'in ciela alberga e stassi,

altri, e sè più, col proprio andar fa bello;

e se nessun martel senza martello

si può far, da quel vivo ogni altro fassi.

E perchè 'l colpo è di valor più pieno

quant' alza più se stesso alla fucina,

sopra 'l mie, questo al ciel n'è gito a volo.

Onde a me non finito verrà meno,

s' or non gli dà la fabbrica divina

aiuto a farlo, c' al mondo era solo.