ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ

ΕΛΣΑ ΚΟΡΝΕΤΗ

ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ

Μετά το πάγωμα της εικόνας
το συναίσθημα
γίνεται οπτικό φαινόμενο
Μετά την ακινησία
ακολουθεί η επίθεση
Γίνεσαι λεία
επιδέξιου αρπακτικού
που κινείται με θρόισμα
δεινού κολυμβητή
και σε προσκαλεί
σε γεύμα τελευταίο.

Φοβάσαι να παραδεχτείς
ότι οι ρόλοι εναλλάσσονται
Η φιλία υψηλή μορφή τέχνης - η φιλία ανάγκη
Η φιλία καταφύγιο - η φιλία ασέλγεια
για να καταλήξουν στην
διαπόμπευσή της
για ν’ απομείνουν μια πράξη απόγνωσης
που αναπαράγεται
με τελειότητα
με τελειότητα
αλλά φθηνά
πολύ φθηνά

Το τίμημα της απώλειας που πάλι
ακριβά θα πληρώσεις
Η παλίνδρομη κίνηση
στη λεωφόρο
Η ορολογία της ασφάλτου
Το οπλισμένο σκυρόδεμα
ως θέμα αναζήτησης
Ακούς να σου λένε:
«Φρόντισε να εκπαιδεύσεις
έγκαιρα τον αντικαταστάτη»

Τίποτα όμως δεν φταίει - φταίνε μόνο:
Τα όρια που θέτεις
Τα όρια που ξεπερνάς
Η άτακτη υποχώρηση που σημαίνεις
Η σχέση που ήταν εξ επαφής
αλλά έμεινε εξ αποστάσεως

Τίποτα οργανικό δεν φταίει:
Είναι απλώς άλλο ένα
σύμπτωμα παρακμιακό
που ευνοεί
την αμνησία

Καλύτερα να ξεχνάς,
να μη θυμάσαι
να παραμένεις
μακάριος θεατής
στη βάφτιση
ενός ανυποψίαστου μωρού

μόνον τότε συνειδητοποιείς
ότι πάντα θα σου λείπει
η πληροφορία
για την
«αθώα» φίλη

Από το βιβλίο: ‘Ελσα Κορνέτη, «Ένα μπουκέτο ψαροκόκαλα», Αθήνα  Γαβριηλίδης 2009.