ΟΛΟ ΛΕΞΕΙΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΤΖΙΟΥΛΑΣ


ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ

Τούτ’ η ζωή που ζούμε είναι γελοία,
μα δεν υπάρχει κι άλλη να διαλέξεις.
Γράφουμε, ερωτευόμαστε, όλο λέξεις·
πεθαίνουμε και μπαίνει μιά τελεία.

Τα δάχτυλα που εκράτησαν την πέννα
θά ’ν’ ίδια μ’ όποια χάιδευαν μιά κόμη,
θα φαίνονται απαράλλαχτα κι ακόμη
κι αυτά και κείνα μάταια απλωμένα.

Από την κεφαλή μας ώς τα πόδια
θα βγαίνουν άνθη, γιούλια ή χαμομήλια,
ενώ αποπάνου ατέλειωτη η γαμήλια
πομπή θα διασταυρώνεται με ξόδια.

Θά ’μαστε μόνοι χώρια κι από κείνους
που χάνουμε με μάς την οικουμένη:
η μάνα, η αδερφή η γονατισμένη
δε θα μας φτάνουν ούτε με τους θρήνους.



Από το βιβλίο: «Γιώργος Κοτζιούλας – Μια παρουσίαση από τον Σωτήρη Τριβιζά», Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2009, σελ. 24