KAARLO SARKIA (1902-1945)
ΧΩΡΙΣΜΟΣ
Νερά με κράζουν νεκρά,
με μπάζουν στον πόνο.
Δέντρα ψηλά αλαλάζουν
στα ύψη των θρήνων τις τύψεις.
Για να σε δω ξανά είδα
η ελπίδα εδώ πώς απέστη.
Βρες την λέω εις εμαυτόν την οδό,
μα ερεβώδης αυτού η κάθοδος πέφτει.
Των άστρων πάντως οι όψεις
στων υδάτων πατούν τον καθρέφτη.
Δεύτε λάβετε φως, μάτια μου,
τα μάτια σου να βλέπω.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Συγχαρητήρια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικές οι παρηχήσεις και ο εσωτερικός ρυθμός!!!
Δεν τολμώ να αποσπάσω τίποτα ούτε καν ως αφόρμηση σχολίου.
Δε γνωρίζω το ποίημα στην πρωτότυπη μορφή μα είναι βέβαιον πως η μετάφραση εδώ το έχει απογειώσει.
Να είστε καλά που φέρνετε στο φως τέτοια διαμάντια...
Την Καλημέρα μου και τις ευχές μου για καλή εβδομάδα.
@ δανάη: Ο Σάρκια είναι κατ' εξοχήν "μουσικός" ποιητής. Σε υποχρεώνει να τον μεταφράσεις μουσικά. Αλλιώς δεν έχει "νόημα". Χαίρομαι που από τις αναρτήσεις μου ευχαριστούνται άνθρωποι. Αυτό είναι ο καλύτερος έπεινος. Καληνυχτίζω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομιμοποιούμαι να περιμένω την μουσέμπνευστη συνέχεια των Σαρκίειων μεταφράσεών σας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ερώτηση , συνοδευτική της Καληνύχτας μου!
@ δανάη: Νομιμοποιείσθε μεν, αλλά δεν έχω τίποτε έτοιμο δικό του. Να κοιτάξω να κάνω τίποτα(... με το μαλακό, όμως) και να το "κρεμάσω" για χάρη σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Θερμά εκ των προτέρων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχές!!!