ΛΙΜΝΗ ΜΠΙΒΑ

 

GUY CABANEL

 

ΛΙΜΝΗ ΜΠΙΒΑ

 

Αταραξία των νερών και της σελήνης,

ένα κόκκινο σημείο, δύο τόνοι

στο σχεδόν παρείσακτο λευκό οβάλ –

γράφει ο Μουρασάκι.

 

Αντικρίζει τα κύματα της νύχτας,

που μεταχειρίζονται βάναυσα δύο πυρσούς,

ένας φανοστάτης αδηφάγος λείος

που κρατιέται για να μην αρχίσει να μαρμαίρει.

Αχ! το αίμα σφύζει πάλλεται,

θεός στο σκεπασμένο κύπελλο,

αχ! επάνω σ’ ένα λιανό κλαράκι

το πουλί βαστιέται ακόμα – βαστιέται!

 

Το μελάνι μιας κόμης μακριάς

απλωμένης στο μπροκάρ –

φιογκάκι από λευκό νεφρίτη

θα τήνε δέσει άραγε αύριο;

 

Αύριο όλο γκρίζα σύννεφα

και θα έχουν κυνηγήσει βουνά και ποτάμια,

και μόνο ένα χαμόδεντρο θε νά ’ναι εκεί

με τη φλόγα του σβησμένη στα φύλλα.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.