ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΡΑΚΛ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΡΑΚΛ

Από παιδί παιδεύομαι μαζί σου – χρόνια…

Die Bläue, ein Krankes, Weiher, Teich… Και τί ημίφως

η Dämmerung δηλώνει; Και το αρμόζον ύφος

να μεταφράσω το verfallen ποιό είναι; Πιόνια

οι λέξεις σου: σε πρόσκαιρη σκακιέρα αιώνια

συμβάντα της ψυχής κινούνται, και είναι γρίφος

τα ερέβη που διαγράφεις, αφού δεν είναι μη-φως,

αλλά άλλο φως, ψυχρό και μελανό. Στα κλώνια,

στα σύγκλαδα, στα δάση ο στίχος σου τ’ αγρίμια

καλεί να πουν βροχές και εσπέρες. Και τα τίμια

φαινόμενα στα χαρακώματα μαζί σου,

με του άλικου πολέμου τις κλαγγές, στον θρήνο

κοιμούνται ενός θανάτου ζώντος. Και όπως κρίνω,

τη γλώσσα σου μιλούν οι αγέννητοι εγγονοί σου.