ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ

ΑΛΕΞΗΣ ΝΕΒΑΣ

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ

Και σήμερα, σαν τόσες άλλες μέρες,

θα μείνουμε, συντρόφοι, πεινασμένοι…

κι ας κλαίνε των παιδιών μας οι μητέρες…

το δάκρυ τους το μίσος μας θ’ αξαίνει…

Κλειστές, μανταλωτές σ’ αυγές, εσπέρες

οι πόρτες της δουλειάς. Και κορωμένοι

στην πείνα μας ξεπέμπουνε φοβέρες

των άνομων αυλών οι ευνουχισμένοι…

Φαντάσματα στυγνά, κι άξενοι ξένοι

στα δώρα της ζωής, που μας στερούνε,

χαλκεύουμε μι’ αυγή αιματοβαμμένη.

Κι αλλοί, κι όσο η στερνή πνοή μάς μένει,

σ’ αυτούς που στην ορμή μας θ’ αντιστούνε

κ’ η πείνα μας ο τάφος τους θα γένει…



Δημοσιεύθηκε στο αθηναϊκό περιοδικό «ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ», Φλεβάρης 1928, αρ. 2, σελ. 42.