ΔΙΑΓΩΓΗ

RENÉ CHAR

ΔΙΑΓΩΓΗ

Περνάει.
Η σκαπάνη η αστρική
παλιά εκεί πέρα εστομώθηκε.
Απόψε ένα ολόκληρο χωριό πουλιά

στα ύψη επάνω αγάλλεται, περνοδιαβαίνει.

Τα βραχώδη γι’ άκου τώρα μηνίγγια

των σκεδασμένων παντού παρουσιών
τη λέξη εκείνη που τον ύπνο σου θα κάνει

ζεστός να ’ναι σα δέντρο τον Σεπτέμβριο.

Για κοίτα που τρεμίζει το περίπλεγμα
όλων των αφιχθεισών βεβαιοτήτων

δίπλα μας και μες στην πεμπτουσία τους,

ω Διχάλα μου, ω Δίψα μου εσύ ταραγμένη!

Του δε ζην το άτρεπτο ιδού περιφέρεται

ακαταπαύστως εποφθαλμιώντας την εξορία.

Από μιά λεπτοφυή αμυγδαλόμπορα,
ανάκατη με νήφουσα και πράα ελευθερία,

γεννιέται η αλχημεία που αγγελικώς σε προστατεύει,

ω εσέ, ναι, την Πολυαγαπημένη μου!

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.