ΚΡΟΙΣΟΣ ΦΑΝΤΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΘΩΝ

FRANCESCO PETRARCA


ΣΟΝΕΤΤΟ 172: [Ω ΦΘΟΝΕ, ΕΧΘΡΕ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ, ΠΟΥ ΜΑΧΕΣΑΙ ΟΛΕΣ]

Ω φθόνε, εχθρέ της αρετής, που μάχεσαι όλες
μας τις καλές αρχές και τις αγνές προθέσεις,
από ποιά τρύπα μπήκες μουλωχτός, εφέσεις
και ειρμούς ν’ αλλάξεις στ’ ωραίο στήθος της; Τις βιόλες

μαράνει μού ’χεις –τις καλές, τις μυροβόλες–
στον κήπο της υγείας, κι εκποδών να δέσεις
θες του εραστή τον όλβο, φευ, μπας και μπορέσεις
να στάξεις στο μυαλό της τρομερές και ιοβόλες

ιδέες! Μα θα γίνει, Εκείνη τώρα μίσος
να νιώσει, ενώ παλιά έκλαιγε (κι εσύ την είδες)
για μένα; Φαντασιών και πόθων είμαι κροίσος

και θ’ αποφύγω τους ιξούς και τις παγίδες
που μού ’χεις στήσει. Και υποθέτω θα αγνοείς ίσως
πως ό,τι με τρομάζει με τρέφει με ελπίδες!



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Η κ. Viviana Greco όχι μόνο δεν μας τρομάζει, αλλά και μας τρέφει με ελπίδες (τουλάχιστον με όσες τρέφουμε και εμείς γι' αυτήν).