ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ
ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΠΑΡΛΑΔΟΡΑΝ
Λιμάρεις νύχτα μέρα στα γιερά
κι ο στόμας σου δεν κλει… δεν ησυχάζεις,
κ’ εκειόν που κουκαλείς τη μια φορά,
άλλη φορά τον ίδιονε θαυμάζεις!
Ό,τι κι αν πεις, ανάποδα ή σωστά,
κανείς δεν σ’ αντιλέγει και καγχάζεις.
Μα ποιός κουτάει να σό ’μπει από μπροστά
που στην παρλάτα διάολο κουράζεις.
Εκάηκα μια μέρα να σε ιδώ
να σιωπάς· μου λεν πως και στον ύπνο σου
στιγμή δεν παύεις το μιληταριό!
Γι’ αυτό κι αν τρως στο γιόμα και στο δείπνο σου
σάρκα δεν πιάνεις! Θύματα μπροστά σου
δεν βρίσκεις και λιμάρεις τ’ άντερά σου.
Κρίνω ότι κανέναν δεν ενοχλεί το ρόλο της "παρλαδόρας" να τον παίζει η εικονιζόμενη κ. Lorena Rojas.
Η γνώμη μας για όλες τις εικονιζόμενες:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να δώση κανείς μια γνώμη ορθή,/
έλεγε μια φορά κάποιος δεσπότης,/πρέπει να ιδή την αλήθεια γυμνή,/για να ιδή το καλό και το κακό της∙/ και τότε ευσυνειδήτως να μπορέση/να 'πιθώση το δίκιο μες στη μέση.
***
@ Γιώργος Κεντρωτής:
Στίχους εγώ έχω χάρισμα χιλιάδες./
Κι όμως, αν ως κι εμέ καμιά φορά/
μου είπανε οι δικές μου φιλονάδες/
ναν τους καμω τραγούδια ερωτικά,.../(φθάνει να μου ευρεθήκανε στα χέρια)/αποκρίθηκα πάντα μου "ντινέρια".
Ανδρέας Λασκαράτος (πρώτη στροφή: στιχ. 7-12 και ολόκληρη η προτελευταία στροφή απ'το "Γραφή Αποκριτική").
ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΑΣ!
@ Lapsus digiti: και τα δικά μας σέβη, αγαπητή φίλη, μαζί με τες ευχαριστίες μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή