ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΖΑΝΓΚ ΧΟΥ

 

ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΖΑΝΓΚ ΧΟΥ (792-853)

 

Η ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ

 

Στην Κυρία του Γκούο, την αδελφή του Γιανγκ Γκουιφέι 

ο αυτοκράτορας Σουανζόνγκ επιδαψίλευσε την εύνοιά του αρμοδίως.

Με το χάραμα κιόλας εσέλωσε το δίγοργο άτι της

και διάβηκε καβάλα των ανακτόρων τη μεγάλη πύλη.

Το ρουζ στα χείλη και η πούδρα μετά από τόσο δρόμο

εσκέφτηκε την ομορφιά της πως θάν την είχανε λερώσει

Γι’ αυτό κι εβούρτσισε κάπως απαλά τα φρύδια της

πριν παρουσιαστεί και τον αυτοκράτορά της αντικρίσει.

 

*******

 

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΣΟΥ ΣΙΑΟ ΣΙΑΟ

 

Τους τροχούς του άρματός του

πώς να τους ανακόψω εγώ, που τρέχουν;!

Των αλόγων του τα πόδια… τα πόδια, αχ,

πώς να τα δέσω εγώ (μα πώς;) καθώς πετάνε;!

Και πόσο τα μισώ τα σταυροδρόμια… – τα μισώ.

Τολμάνε και μοιράζονται (τα απαίσια)

μ’ εμένα τη γλυκιάν-ολόγλυκια καρδιά του.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.