ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΧΩΜΑ

 

FEDERICO GARCÍA LORCA

 

ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΧΩΜΑ

 

Με το βλέμμα μου στο χώμα και τις σκέψεις μου από πάνω,

επήγαινα όλο πήγαινα, επήγαινα και περπατούσα,

και στου χρόνου κάπου το στρατί

η ζωή μου επλάγιασε κάποιαν ευχή να κάνει.

Και κάπου εκεί στον γκρίζο δρόμο

ένα μονοπάτι με λουλούδια είδα,

είδα ακόμα κι ένα ρόδο

όλο φως, όλο ζωή

και όλο πόνο.

 

Γυναίκα, λουλούδι που ανθεί στον κήπο:

σαν την παρθένα σάρκα σου είναι και τα ρόδα,

με το άφατο, με το λεπτότατο άρωμά τους

και με τη νοσταλγία τους να κολυμπάει στη θλίψη.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.