ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΑΝΤΕΛΑ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΞΗΛΩΜΕΝΗ

 

STÉPHANE MALLARMÉ

 

[ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΑΝΤΕΛΑ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΞΗΛΩΜΕΝΗ]

 

Αληθινή δαντέλα, αλλά είναι ξηλωμένη

στου υπέρτατου Παιγνίου την αμφιβολία

μισάνοιχτη έχοντας –και απλώς σαν βλασφημία–

της κλίνης την αιώνια αφάνειαν αφημένη.

 

Σε ομόνοιας πνεύμα τούτ’ η μάχη εδώ σημαίνει

το νήμα που χαλά τον εαυτό του: μία

φυγή είναι απ’ το χλομό το τζάμι, μι’ αγωνία

που πλέει, αντί να κείτεται σαβανωμένη.

 

Στον τόπο που χρυσόνειρο ενδιαιτάται

τη θλίψη της –εκεί– μια μάντολα κοιμάται:

στο κοίλωμα τού τίποτα του εναρμονίου

 

και σ’ ένα παραθύρι πάντοτε ανοιγμένο

αυτή η γαστέρα η μάνα θά ’ναι του στοιχείου

που εσένανε παιδί του σ’ έχει γεννημένο.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.