ΨΑΛΜΟΣ 10 (11)

 

ΑΠΟ ΤΟ ΨΑΛΤΗΡΙ

 

ΨΑΛΜΟΣ 10 (11)

 

1.      Εμπιστοσύνη κι ελπίδα έχω στον Κύριο με όλη την ψυχή μου· πώς τολμάτε, λοιπόν, και της λέτε να πετάξει, να μεταναστεύσει σαν το πουλί, στα όρη να πάει;

2.      Να φύγει, της λέτε, επειδή οι αμαρτωλοί έχουν τανύσει τα τόξα τους κι έχουν γεμάτη τη φαρέτρα τους με βέλη και είναι έτοιμοι να τα εξαπολύσουν νύχτα χωρίς φεγγάρι ενάντια στους τίμιους και ειλικρινείς ανθρώπους.

3.      Ό,τι εσύ με κόπο έφτιαξες πολύ, οι αμαρτωλοί σ’ το κατέστρεψαν. Οπότε ο άνθρωπος ο δίκαιος τί έχει καταφέρει;… τί έχει κάνει;

4.      Ο Κύριος στον άγιο είναι ναό του· στον ουρανό είναι ο Κύριος, κι εκεί έχει τον θρόνο του, κι από εκεί επάνω τα μάτια του είναι στους φτωχούς στραμμένα, και τα βλέφαρά του τους γιούς των ανθρώπων εξετάζουν κι ελέγχουν.

5.      Ο Κύριος εξετάζει τον δίκαιο και τον ασεβή, και όποιος αγαπάει την αδικία μισεί την ίδια την ψυχή του.

6.      Σαν βροχή θα ρίξει ο Κύριος πάνω στους αμαρτωλούς παγίδες, φωτιά θαν τους ρίξει και θειάφι, και με ανεμοθύελλες θαν τους γεμίζει τα ποτήρια να πίνουν.

7.      Διότι ο Κύριος είναι δίκαιος και αγαπάει τη δικαιοσύνη, και με ειλικρίνεια το πρόσωπό του στους αγαθούς και δίκαιους στρέφει.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.