GEORG TRAKL
ΚΡΙΣΗ
Καλύβια
χρόνια παιδικά: φθινοπωριάζουν, πάνε·
μικρό
χωριό και ερείπια· περιγράμματα μυστήρια
το
απόγευμα στον άνεμο οι μανάδες – τραγουδάνε·
τα
χέρια σταυρωτά: βοά ο Άγγελος στα
παραθύρια.
Η
γέννηση νεκρή· λιβάδι: πράσινο το χώμα,
γαλάζιο
μυστικό των λουλουδιών, παντού γαλήνη.
Παραφροσύνη
ανοίγει τ’ ολόπόρφυρο το στόμα
και
dies irae, dies irae – τάφος και γαλήνη.
Ψηλαφητό
το ψάξιμο για το χλωρό τ’ αγκάθι·
στον
ύπνο: αιμόπτυση και πείνα· γέλια στο χορτάρι
και
αφύπνιση· μα το χωριό από τις φωτιές εχάθη·
κλυδωνισμός
και φόβος στο βαρκάκι που μπατάρει.
Την
ξύλινη την κλίμακα ξανά την ακουμπάει
των
ξένων ο λευκός τους ίσκιος – πατάει ξύλα. –
Ο
αμαρτωλός ο ανέστιος το γαλάζιο λαχταράει·
πλην
κρίνα και αρουραίους μόνο τού άφησε η σαπίλα.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου