Ο ΒΙΒΛΙΟΦΥΛΑΚΑΣ

JORGE LUIS BORGES

Ο ΒΙΒΛΙΟΦΥΛΑΚΑΣ

Εδώ είναι οι κήποι, οι ναοί και των ναών η εξήγηση,

η σωστή μουσική, τα λόγια τα σωστά,

τα εξήντα τέσσερα εξάγραμμα,

οι ιεροτελεστίες που αποτελούν και τη μοναδική σοφία

που επιδαψιλεύει στους ανθρώπους το Στερέωμα,

εκείνου του Βασιλιά των Βασιλιάδων η σεμνότητα

που η γαλήνη του έλαμψε σ’ όλον τον κόσμο, στον καθρέφτη του,

κι έτυχε να δώσουν τους καρπούς τους οι αγροί

οι δε χείμαρροι σεβάστηκαν την κοίτη και τις όχθες τους,

ο λαβωμένος μονόκερως επέστρεψε για να σημάνει το τέλος του,

τους αιώνιους απόκρυφους νόμους,

τη συναυλία του σύμπαντος κόσμου·

τούτα τα πράγματα ή η ανάμνησή τους υπάρχουν στα βιβλία

που φρουρώ εγώ μέσα στον πύργο.

Οι Τάταροι ήρθανε από τον Βορρά

καβάλα σε πουλάρια με χαίτες μακριές·

εξολόθρευσαν τα στρατεύματα

που ο Υιός και Λόγος του Ουρανού είχε στείλει

να τιμωρήσουν την ασέβειά τους,

ύψωσαν πυραμίδες πυρός και κόψανε κεφάλια,

έσφαξαν δικαίους και αδίκους,

έσφαξαν τον αλυσοδεμένο δούλο που φυλάει την πόρτα,
εβίασαν και αφήσαν πίσω τις γυναίκες

και κάλπασαν κατά τον Νότο,

αθώοι σαν τα ζώα τα αρπακτικά

και ανελέητοι σαν τα μαχαίρια
Στο αμφίβολο χάραμα

του πατέρα μου ο πατέρας διέσωσε τα βιβλία.

Τήδε κείνται στον πύργο όπου βρίσκομαι τώρα εγώ,

θυμίζοντας τις μέρες που ανήκαν σε άλλους,

στους ξένους, στους αρχαίους.

Στα μάτια τα δικά μου δεν υπάρχουνε μέρες. Τα ράφια

είναι πολύ ψηλά και δεν τα φτάνουν τα χρόνια μου.

Εκτάσεις σκόνης και ύπνου ζώνουνε τον πύργο.

Μα γιατί να αυταπατώμαι;… γιατί να ξεγελιέμαι;

Η αλήθεια είναι πως ποτέ μου να διαβάζω δεν έμαθα,

παρηγοριέμαι όμως όποτε σκέπτομαι

πως για όλους τους ανθρώπους που υπήρξαν

ό,τι φαντάστηκαν κι ό,τι επέρασαν είναι πλέον το ίδιο
και πως ό,τι θωρούν υπήρξε κάποτε πόλη

και τώρα επιστρέφει για να ξαναγίνει έρημος.

Τί μ’ εμποδίζει να ονειρεύομαι ότι κάποια στιγμή παλιά

εγώ την αποκρυπτογράφησα τη γνώση

και εγώ εσχεδίασα με χέρι μαθημένο όλα τα σύμβολα;

Με λένε Ξιανγκ. Είμαι των βιβλίων ο φύλακας,

που μπορεί να είναι και τα τελευταία,

γιατί για τη Βασιλεία δεν ξέρουμε τίποτα

ούτε για τον Υιό και Λόγο του Ουρανού.
Εδώ είναι, στα ψηλά τα ράφια,

δίπλα-δίπλα και συνάμα πολύ μακριά,

μυστικά και φανερά όπως τ’ άστρα.
Εδώ είναι οι κήποι, οι ναοί.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.