ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΑΙΔΟΙΟ ΣΟΥ

JUAN RAMÓN JIMÉNEZ

ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΑΙΔΟΙΟ ΣΟΥ

Το μαύρο αιδοίο σου, απαλό σαν του πουλιού τα πτίλα

ανάμεσα σε κίτρινα, λευκά και μωβ μετάξια,

για τα δικά μου μάτια σάμπως φάρος ίσκιων ήταν,

σαν θάλασσα –με κύματα χλομά– τεταραγμένη.

Έν’ άρωμα βαρύ, σαν από εξωτικά νησάκια,

στη λεία θέρμη των αβρών μηρών σου κολυμπούσε.

Ναυάγησα σαλός και μένω δίχως τάξη ή κρίση

στις ευωδιές που εσκάλιζες πιο μέσα από τη φούστα.

Μα με τί θλίψη, σαν σε αυγή εύθρυπτη, μετά βρισκόμουν

να πλέω εν μέσω κίτρινων, λευκών και μωβ συννέφων!

Να σβήνει εκοίταγα το φως απ’ τις σκιές της νύχτας,

σαν κύμα του γιαλού, τη ράθυμη εσαεί ανία.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.