Η ΛΗΘΗ

VICENTE ALEIXANDRE

Η ΛΗΘΗ

Δεν είναι το τέλος σου σαν κύπελλο μάταιο

που πρέπει ν’ αδειάσει. Πέτα το κράνος και πέθανε.

Γι’ αυτό κρατάς και αργά-αργά σηκώνεις στο χέρι σου
μια λάμψη ή τη θύμησή της, και καιν τα δάχτυλά σου,
σαν χιόνι ξαφνικό και αναπάντεχο:
τί είναι, ενώ δεν ήταν· και τί, ενώ ήτανε, σωπαίνει τώρα.
Καίει το κρύο, και στα μάτια σου εσένα η ανάμνησή του

γεννιέται. Το νά ’χεις αναμνήσεις είναι άσεμνο·
κι ακόμα χειρότερα: θλιβερό. Ξεχνώ σημαίνει πεθαίνω.

Απέθανεν αξιοπρεπώς. Ό,τι διαβαίνει ο ίσκιος του είναι

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.