ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ

PAUL ELUARD


ΜΙΛΑΩ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ

Στης πόλης μας τις φλέβες
Κοσμάκης ανθρωπάκια ξαπλώνουνε
Ένα ξωκλήσι ερώτων νηπίων παιδικών
Και κάτι φρόνιμοι εκεί ωσάν κρύσταλλα

Στων ματιών μας όλες εμάς τις στράτες
Γυναίκες μπαίνουν στην αράδα ιερές
Σαν πέπλοι νυφικών φορεμάτων
Ανέπαφοι ή με μπαλλώματα λιπαροί και ασήκωτοι

Μιλάω και ονειρεύομαι και μεταδίδω
Τη σύντομη της μακράς ανάπαυσης στιγμή
Τον χρόνο οπού τίποτα δεν είναι αδύνατο
Τη σάρκα την εκ περισσού μελωμένη

Ότι χαμογελώ στους άγγελους είναι όντως πραγματικό.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.