ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ


ΚΑΠΟΤΕ ΗΜΟΥΝΑ ΚΙ ΕΓΩ

Κάποτε ήμουνα κι εγώ
παιδάκι από τα φίνα
και η καρδιά μου επόνεσε
γιά μιά γλυκιά τσαχπίνα.

Όταν την έπαιρνα μαζί
ο κόσμος με κοιτούσε
μα αυτή μου την αμόλησε
και μ' άλλονε γλεντούσε
μα αυτή μου την αμόλησε
και μ' άλλονε γυρνούσε.

Κι από το ντέρτι το πολύ
θολώνει το μυαλό μου
και η ψυχή μου η δύστυχη
σπαράζει στον καημό μου
και η ψυχή μου η δύστυχη
σπαράζει απ' τον καημό μου.

Και από τότε πιά κι εγώ
καμμιά πιά δεν γουστάρω
την τσίκα μου πάντα τραβώ
και αργιλέ φουμάρω.