ΤΑ ΠΕΤΑΛΑ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ


ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Τί άλλο ζητούσε ακόμη στον πέτρινο εξώστη
περιμένοντας ώρες το φεγγάρι απ’ τη θάλασσα; –
πέτρα αφομιωμένη απ΄το σκοτάδι. Κι οι νεκροί
από καιρό σωπασμένοι, αμνησίκακοι, πραγματωμένοι –
αυτός με τη βελόνα, αυτός με το πριόνι· αυτός
κατέβηκε προσεχτικά την πέτρινη σκάλα, κρατώντας
ένα μικρό λαδοφάναρο· πέρασε τη βαθιά καμάρα
φέγγοντας τις ελάχιστες προεξοχές του άδειου·
κι αυτός που πρόστρεξε στο σιδεράδικο την ίδια νύχτα
ν’ αλλάξει τα πέταλα του σκοτωμένου του αλόγου.

              Μονοβασιά, 16.Χ.76


Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, "Μονοβασιά", Κέδρος, Αθήνα 1982, σελ. 55.