ΤΙ ΚΡΥΟ, ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΠΟΨΕ!

ALGERNON CHARLES SWINBURNE (1873-1909)


ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ

Χάιδεψε με τ’ αντίφεγγό σου, αποσπερίτη,
το πρόσωπο της κόρης που αγαπώ.
Μού ’πε πως θα κοιμάται, αλλά το σπίτι
κοίτα πώς λάμπει μες στο φως το χαρωπό!

Ίσως και να χορεύει, ποιός το ξέρει;
Τους όρκους ποιός πιστεύει τώρα πλιά;
Θαρρώ τη βλέπω, σπλαχνικότατό μου αστέρι,
να γέρνει μες σε κάποιαν αγκαλιά.

Κι αν ξεγελιέμαι, κι αν εκείνη είν’ άλλη,
ποιός ξέρει αυτή με ποιόν κρυφομιλεί;
Η σάλα του σπιτιού της είν’ μεγάλη
κι οι καλεσμένοι είναι πολλοί.

Τί κρύο, αλήθεια, απόψε, ω τί κρύο!
τα λόγια μου θαρρώ τα τραγουδώ.
Βλέπω και συ πως φεύγεις, άστρο θείο,
όμως εγώ θα μείνω ακόμα εδώ.



Μετάφραση: Μιλιτιάδης Μαλακάσης.
Δημοσιεύθηκε στο αθηναϊκό περιοδικό «Μπουκέτο», τ. Η΄, τχ. 398, 5 Νοεμβρίου 1931, σελ. 1097.
Το σκίτσο του ποιητή είναι του Ντάντε Γκέμπριελ Ροσσέττι.