ΟΙ ΣΚΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

ΘΑΝΑΣΗΣ ΛΑΜΠΡΟΥ


Η ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΑ ΤΟΥ ΤΣΑΓΙΟΥ

Αν η ζωή έπαιρνε κάτι από μίας ιερο-
Τελεστίας τη λάμψη την περιχαράκωση
Του ιερού που συντελείται αθόρυβα μετα-
Μορφώνοντας την έννοια του χώρου
Την κίνηση του χρόνου ώστε όλα καθ-
Ιερωμένα αποθεωμένα
Και γήινα μαζί όπως λόγου χάρη
Στην ιεροτελεστία του τσαγιού
Κάτι τόσο απλό και υπέροχο
Με τις αβίαστες αργές κινήσεις τα κιμονό
Γεμίζοντας τον χώρο που είναι άδειος από κάθε περιττό
Λίγα πράγματα μόνο
Αυστηρότητα και μεγαλείο
Η πραγμάτωση μίας τάξης
Που αναιρεί τον ίδιο τον εαυτό της
Κάνοντας ν’ αναφανεί από μέσα της
Διαμάντι αχτινωτό αναδυόμενος ένας
Κόσμος απλώνοντας τριγύρω το σμάλτο εκείνο
Που αφαιρεί τις σκιές από τα πράγματα
Αφήνοντάς τα να ησυχάζουν στο βάρος τους
Έτσι
Απλά αβίαστα προ πάντων φυσικά
Σχεδόν έξω από τον χρόνο αντι-
Στρέφοντας κιόλας την κλεψύδρα
Χωρίς ωστόσο να κυλά η άμμος από μέσα
Είναι αυτό η χάρη του απλού η αν-
Εξάντλητη εκείνη που εννοεί να κατοικείται
Ο χώρος από σιωπή και γλώσσες φωτιάς
Βηματίζουν πάνω στον άσπρο τοίχο.



Από το βιβλίο: Θανάσης Λάμπρου, «Ανεπιστρεπτί», Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2000, σελ. 9-10.