ΣΠΥΡΟΣ ΤΖΟΥΒΕΛΗΣ
ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
Η φύση κάθε χρόνο αναγεννάται
ο ήλιος ξαναβγαίνει και μεθά
μα ο Θάνατος κανένα δε λυπάται
θερίζει και λιχνίζει και ξεχνά.
Κι εγώ μιαν αναγέννηση θα ελπίσω
ω Διόνυσε, γυρίζοντας στη γης
στεφανωμένος μ' άνθη θα μεθύσω
μαζί σου πάνω στο άρμα της Αυγής.
Από το βιβλίο: Σπύρος Τζουβέλης, "Ποιήματα 1959-2006", Εκδόσεις Ιωλκός, Αθήνα 2007, σελ. 179.
Το ποίημα μάς το συνέστησε η φίλη κ. Aitana Sanchez.
H eikonografhsh me arista to 100pairnei 1000!
ΑπάντησηΔιαγραφήDustuxws omws oxi kai to poihma...
Kallimachos
@ Callimachus: Δεν μπορώ να σας έχω όλους σε όλα ευχαριστημένους. Επ' αυτού ούτε μπορώ, αλλά ούτε και θέλω να κάνω τίποτα. Να εξηγούμεθα! Αν το έκανα (θεωρητικά μιλάμε τώρα), θα έβγαζα και δεύτερο διαβατήριο για την τρέλα. Το πρώτο, ως γνωστόν, το έχω βγάλει εξ ιδίων εδώ και χρόνια. Χαίρε!
ΑπάντησηΔιαγραφή