ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΛΒΟΥ "ΑΙ ΕΥΧΑΙ", ΚΑΙ ΔΗ "ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΡΟΧΩΣ"

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ


ΑΙ ΕΥΧΑΙ

     α΄.
 Tης θαλάσσης καλήτερα
φουσκωμένα τα κύματα
'να πνίξουν την πατρίδα μου
ωσάν απελπισμένην,
   έρημον βάρκαν.      5

     β΄.
 'Σ την στεριάν, 'σ τα νησία
καλήτερα μίαν φλόγα
'να ιδώ παντού χυμένην,
τρώγουσαν πόλεις, δάση,
   λαούς και ελπίδας.      10

     γ΄.
 Kαλήτερα, καλήτερα
διασκορπισμένοι οι Έλληνες
'να τρέχωσι τον κόσμον,
με εξαπλωμένην χείρα
   ψωμοζητούντες·     15

     δ΄.
 Παρά προστάτας 'νάχωμεν.
Mε ποτέ δεν εθάμβωσαν
πλούτη ή μεγάλα ονόματα,
με ποτέ δεν εθάμβωσαν
   σκήπτρων ακτίνες.      20

     ε΄.
 Αν οπόταν πεθαίνη
πονηρός βασιλεύς
έσβυν' η νύκτα έν' άστρον,
ήθελον μείνει ολίγα
   ουράνια φώτα.      25

     ς΄.
 Tο χέρι οπού προσφέρετε
ως προστασίας σημείον
εις ξένον έθνος, έπνιξε
και πνίγει τους λαούς σας,
   πάλαι, και ακόμα.      30

     ζ΄.
 Πόσοι πατέρες δίδουσιν,
όχι ψωμί, φιλήματα
'ς τα πεινασμένα τέκνα τους,
εν ω λάμπουν 'ς τα χείλη σας
   χρυσά ποτήρια!      35

     η΄.
 Όταν υπό τα σκήπτρά σας
νέους λαούς καλείτε,
νέους ιδρώτας θέλετε
εσείς δια 'να πληρώσητε
   πλουσιοπαρόχως,      40

     θ΄.
 Tα ξίφη οπού φυλάγουσι
τα τρέμοντα βασίλεια σας,
τα ξίφη οπού τρομάζουσι
την αρετήν, και σφάζουσι
   τους λειτουργούς της.      45

     ι΄.
 Θέλετε θησαυρούς
πολλούς δια 'ναγοράσητε
κρότους χειρών και επαίνους,
και τ' άπιστον θυμίαμα
   της κολακείας.      50

     ια΄.
 Hμείς δια τον σταυρόν
ανδρείως υπερμαχόμεθα
και σεις εβοηθήσατε
κρυφά τους πολεμούντας
   σταυρόν και αλήθειαν.      55

     ιβ΄.
 Δια 'να θεμελιώσητε
την τυραννίαν τιμάτε
τον σταυρόν εις τας πόλεις σας,
και αυτόν επολεμήσατε
   εις την Eλλάδα.      60

     ιγ΄.
 Kαι τώρα εις προστασίαν μας
τα χέρια σας απλόνετε!
τραβήξετέ τα οπίσω·
βλέπει ο θεός και αστράπτει
   δια τους πανούργους.      65

     ιδ΄.
 Όταν το δένδρον νέον
εβασάνιζον οι άνεμοι,
τότε βοήθειαν ήθελεν,
ενδυναμώθη τώρα
   φθάνει η ισχύς του.      70

     ιε΄.
 Tο ξίφος σφίγξατ' Έλληνες ―
τα ομμάτια σας σηκώσατε ―
ιδού ― εις τους ουρανούς
προστάτης ο θεός
   μόνος σάς είναι.      75

     ις΄.
 Kαι αν ο θεός και τ' άρματα
μας λείψωσι, καλήτερα
πάλιν 'να χρεμετήσωσι
'ς τον Kυθερώνα Tούρκων
   άγριαι φοράδες.      80

     ιζ΄.
 Παρά.... Αι, όσον είναι
τυφλή και σκληροτέρα
η τυραννίς, τοσούτον
ταχυτέρως ανοίγονται
   σωτήριοι θύραι.      85

     ιη΄.
 Δεν με θαμβόνει πάθος
κανένα· εγώ την λύραν
κτυπάω, και ολόρθος στέκομαι
σιμά εις του μνήματός μου
   τ' ανοικτόν στόμα.      90