JACQUES PRÉVERT
Ο ΚΗΠΟΣΧιλιάδες και χιλιάδες χρόνια
Δε θά ’φταναν
Ν’ ανιστορήσω
Το μικρό αιώνιο δευτερόλεπτο
Που με φίλησες
Που σε φίλησα
Ένα πρωί μέσα στο ηλιόφως του χειμώνα
Στο πάρκο Μονσουρί
Στο Παρίσι
Στο Παρίσι
Πάνω στη γή
Τη γη που είναι ένα αστέρι.
Μετάφραση: Τάκης Σινόπουλος.
Από το βιβλίο: «Ανθολογία της Ευρωπαϊκής και Αμερικανικής Ποιήσεως», Εκλογή και επιμέλεια Κλέωνος Β. Παράσχου, Πρόλογος Νάσου Βαγενά, Εκδόσεις Παρουσία, Αθήνα 1999, σελ. 180.
Το ποίημα μάς το έστειλε η εικονιζόμενη κυρία με το ψευδώνυμο Pecorella Nera και επιθυμεί να κρατήσει την ανωνυμία της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου