"ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ"
[Ω ΠΥΡΓΟΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΩΝ ΠΙΟ ΓΛΥΚΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ]
Ω πυργοδέσποινα των πιο γλυκών ονείρων,
στον πύργο σου απόψε υποδέξου με.
Στα τρίσβαθα των σκοτεινών κρατήρων
τους εφιάλτες της ζωής μας πώς ν' αντέξουμε;
Οι πολυέλαιοι φωτίζουνε τη σάλα
κι αρχίζουνε τα όνειρα ένα τρελό βαλσάκι.
Άνοιξ' της μπαλκονόπορτας τα φύλλα τα μεγάλα
να ξεχυθούν χορεύοντας ώς έξω στο αλσάκι.
Ω πυργοδέσποινα των πιο τρελών ονείρων,
στον πύργο σου απόψε θα χορέψουμε.
Κι αν έρθει ο χρόνος, έτσι σνόμπ και είρων,
με όνειρα εμείς θα τον πλανέψουμε.
Ο επιμελητής της ηλεκτρονικής έκδοσης είπε να φιλοξενήσει δίκης πυργοδεσποίνης την κ. Λαιτίσια Καστά. Δεν πιστεύω νά έχει κανείς / καμμία αντίρρηση...
Έξοχο το τελευταίο δίστιχο της ακροτελεύτιας στροφής!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέτοια ποιήματα τη ζωή μας τερπνά παρηγορίζουν.
Αρίσταρχος εν εγρηγόρσει ο Μένανδρος! Πάντα τέτοια!
@ lapsus digiti: Θα το μεταβιβάσω στον Μένανδρο.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ΑΧΙ: Θα του πω ότι δι' υμών συμφωνεί και ο Διονύσιος Σολωμός.
@γιώργος κεντρωτής
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και δήποτε, που λέει και ο φίλος μου ο Βαγγέλης.