FEDERICO GARCÍA LORCA
ΣΕΙΡΗΝΑ
Τι καθαρός που ’ν’ ο ορίζοντας!
Αλλά προς τί ετούτη η θλίψη;
(Θα φύγει τρέχοντας,
αφού γυρίσεις.)
Πώς λάμπει τώρα, πώς, ο ορίζοντας!
Αλλά προς τί ετούτη η θλίψη;
(Έλα, στην αγκαλιά μου έλα!
Μα καλά, δε βλέπεις,
που έχει σηκωθεί και φεύγει;)
Αχ, φλόγα – φωτιά ο ορίζοντας είναι!
Αλλά προς τί ετούτη η θλίψη;
(Μ’ εμένα καίει,
και μ’ εκείνην!)
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου