ΣΤΟΝ ΒΟΥΡΚΟ Η ΠΕΤΡΑ…

GEORG TRAKL

[ΣΤΟΝ ΒΟΥΡΚΟ Η ΠΕΤΡΑ…]

Στον βούρκο η πέτρα από τα ρόδινα σκαλιά βουλιάζει·

τραγούδι μαύρο, λεμβωδία, και χαμογελάει·

μορφές περνοδιαβαίνουν στα δωμάτια, και σαρκάζει

ο κοκαλιάρης θάνατος, και η βάρκα του όλο πάει.

Κι αν πλέχει πειρατής με κόκκινο κρασί που βράζει,

η θύελλα κατάρτια και άρμενα του τά ’χει φάει·

στις γέφυρες κάτι πνιγμένους άλικους ξεβράζει,

και των φυλάκων η φωνή χαλύβδινη βροντάει.

Καμιά φορά το βλέμμα των κεριών το φώς πώς νά ’βρει

γυρεύει· ακολουθεί ίσκιους σε ντουβάρια γκρεμισμένα

σαν χορευτές με χέρια από τον ύπνο φαγωμένα.

Στην κεφαλή σου πάνω πέφτει η νύχτα· σπάζει μαύρη·

νεκροί, με τα κορμιά τους στα κρεβάτια γυρισμένα,

αδράχνουνε το μάρμαρο με χέρια τσακισμένα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.