PAUL VALÉRY
Ο
ΜΑΥΛΙΣΤΗΣ, ΙΙ
Τρελά,
κακά δες ξεκινάνε
(σαν
μέλισσα ονειρευτή)
τα
χείλη μου και σε φιλάνε
μες
στο καυτό σου το αφτί.
Λατρεύω
την αδύναμη
κατάπληξή
σου – μια τολύπη·
και
απλώς βουτάνε μέσα εκεί
καρδιάς
ερωτικής οι χτύποι.
Ποιό
θαύμα, εν τούτοις, έχει γίνει;
Βουίζει…
το αίμα σου βομβεί!
Και
ναι, ναι, είμαι αυτός που δίνει
στην
αύρα νόημα και ζωή.
Στα
κρεμαστά σου τα μαλλιά
και τρυφερή και κακιωμένη η
ψυχή
μου τώρα τυραννά
ό,τι
ποθεί σαν λιμασμένη.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου