ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ
ΣΟΛΩΜΟΣ
Η
ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Ότι
έβγαλε ο Χριστός τον ύστατό του θρήνο
κι
από ’ναν σπαραγμό εσείστηκεν η πλάση·
οι
τεθνεώτες όλοι ενιώσαν τότε κείνο
τον
φόβο, που ξανά μπορεί να σ’ ανεβάσει
στη
γη. Άγγελος πεμφθείς εξ ουρανού, απευθύνο-
ντας
λόγο ευθύς στους πάντες (σε άστεα, σε δάση
–
παντού), φωνάζει για το θεϊκόν εκείνο
ον,
που ’χε μόλις στο σταυρό τη ζωή του χάσει.
Αγίων
απάντων τότε αναχεντρώθη η κόμη
και
τα χλωμά τους μάγουλα μεμιάς γουβιάναν,
καθώς
μπροστά τους ορθωθήκαν πλήθος τρόμοι.
Τον
πόνο στην καρδιά του ο κόσμος βάναν
και
νόμιζες ότι εθρήνουν τα βουνά, κι ακόμη οι
λειμώνες,
που το θέατρο της θανής Του φτιάναν.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου