Κυριακή 31 Μαρτίου 2019

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΗΛΙΟΣ ΣΤΗ ΒΙΛΑ ΛΟΥΡΟ



JORGE LUIS BORGES


ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΗΛΙΟΣ ΣΤΗ ΒΙΛΑ ΛΟΥΡΟ

Βράδυ σαν τη μέρα της Εσχάτης Κρίσεως.
Ο δρόμος είναι πληγή ανοιχτή στον ουρανό.
Δεν ξέρω τώρα πια αν ήτανε Άγγελος ή λιόγερμα
  η διαύγεια που έκαιγε στο βάθος-βάθος.
Επίμονη, σαν εφιάλτης, με βαραίνει η απόσταση.
Ένα συρματόπλεγμα πληγώνει τον ορίζοντα.
Ο κόσμος είναι άχρηστος και αποσυρμένος, στην άκρη.
Στον ουρανό έχει ξημερώσει, η νύχτα όμως στις τάφρους
  μέσα είναι προδότρα.
Όλο το φως είναι στους γαλάζιους φράχτες και στις φωνές
  των μικρών κοριτσιών.
Δεν ξέρω τώρα πια αν είναι δέντρο ή θεός αυτό που
  ακουμπάει να στηριχτεί στα σκουριασμένα κάγκελα.
Και πόσες χώρες ταυτόχρονα: ο κάμπος, ο ουρανός, τα
  προάστια.
Σήμερα ήμουν πλούσιος σε δρόμους, σε φιλοσοφικά
  ηλιοβασιλέματα και σ’ ένα βράδυ που κατέληξε
  έκπληξη.
Αργότερα θα ξαναγυρίσω στη φτώχεια μου.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου