ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΗ

GUSTAVO OSSORIO (1911-1949)

ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΗ

Στον λαιμό της νύχτας
Μια σταξιά παραλήρημα
Στον άνθρωπο δεν φθάνει η κόπωση του ίσκιου του

Κάθε φορά που γεννιέται το χρώμα
Σ’ έναν κύκλο μέσα πυρός καθαρού και αμείκτου
Πλάθεται η φωνή της νύχτας
Γλυκό ενυδρείο

Στον αέρα υποκείμενο των χρόνων

Ο ίσκιος
Ο άνθρωπος
Οι πόλεις και το ναυάγιό τους
Η αγωνία του ισχυρού
Ο αποχαιρετισμός αυτού που ποτέ του δεν έφυγε
Και ξανά και πάλι ο ίσκιος
Την απουσία των αιγιαλών του υποφέροντας

Ο τρόπος να θεάσαι τα πράγματα
Έχει μι’ αλυσίδα
Τον έρημο ενθουσιασμό της ακινησίας του
Για την κραυγή της και για τ’ αλάτι της

Ο χρόνος περιέχει ορισμένα ονόματα
Το δέρμα γεμίζει εποχές καρποφόρες
Ακουμπώντας όχι και πολύ σταθερά επάνω πάνω στον ύπνο

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.