RUDOLF FABRY
LA FÉE DE LA MER / Η ΓΟΡΓΟΝΑ
για τον Ανδρέα Μπρετόν
Ανθισμένα σκέλεθρα με παιχνίδι
που ’ναι πιο παγωμένο κι απ’ τα παγόβουνα
όλων των παρθένων που περπατούν στην αλέα
Ανθισμένα σκέλεθρα με αρσενικό
που φωτίζει πάνω σε κόκκινα νύχια
που φωτίζει στόματα
διάφανα σαν το ζαχαροκάντιο
για τον αγαπημένο τους στον ζωολογικό κήπο
οι ώμοι τους σαν περίστροφα
τα στήθη τους σαν φωτεινές πινακίδες
ο βηματισμός τους σαν το μακελειό των Αράβων
ο ήλιος τους σαν μάτια
η κορμοστασιά τους σαν στιλέτο κορσικάνικο
οι γοφοί τους πιο σκληροί κι απ’ τα δόντια μου
η εμφάνισή τους σαν τον αφανισμό μου
τα φιλιά τους σαν πλοίο διαπλέον τον Ζαμβέζη
τα σκέλη τους σαν κλουβί
οι φτέρνες τους σαν τον άσωτο υιό
ή σαν ιστορίες μοιχειών που λέει η Βίβλος
οι πέντε αισθήσεις τους σαν την ένταση
η θέρμη τους σαν την οικειότητα
η γλώσσα τους γλώσσα μου
το δάσος τους όταν ξεγελάει το καθρεφτάκι τους
δικός μου θαυμασμός δικιά μου απορία και έκσταση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου