ΑΔΑΜ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ
Τριγυρνώ σαν τους βράχους τους
λαξεμένους μ' αλάτια
που καίνε τις ματιές μου.
Σαν χωριστεί στα δυό, η αλμύρα, θά
’χω μέρος να σε δω.
Μού έδειξες την αχόρταγη τη
Σκύλλα, μα να πλησιάσω
δεν το τόλμησα
και στα βαθιά απάνεμα, τα μακρυνά,
ένα σκοπό τραγούδαγα,
μοναχά.
Σαν μην θέλει ο Θεός μου του
κόσμου τούτου να μάθω
τα πολλά.
Μα εδώ, στων παιδιών σου την
απορία, ούτε Θεό θέλω,
ούτε τα πολλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου