ΨΗΛΑΦΩ Τ’ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ ΕΠΟΧΩΝ

ΖΗΣΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

ΨΗΛΑΦΩ Τ’ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ ΕΠΟΧΩΝ

Σπηλιά: μιλιά αντηχεί σταλακτιτών

φωνές πετραίων περιστεριών, δεν ήσουν Συ

κι ανήσυχος φωνάζω.

Μονάχος είμ’ εδώ, πόσους αιώνες;

Ψηλαφώ σ’ απολιθώματα εποχών για να σε βρω

βαθύ σκοτάδι

μα η μορφή σου που ’μεινε ανθρώπινη πολύ

απομεινάρι δόνησης που μ’ οδηγεί στη Γη

ξανά να σ’ ανταμώσω σ’ αλλαγή.

Σπηλιά: της λησμονιάς η έξοδος πού νά ’ναι; θα τη βρώ;

Του χρόνου η περιπέτεια νέφος περαστικό;

η οντική σου ευγένεια το χάος θα γεφυρώσει.

Από το βιβλίο: Ζήσης Οικονόμου, «Αιθρία σιγή», Εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 1976, σελ. 47.