ΤΟ ΑΞΑΦΝΟ ΦΙΛΙ

ΜΙΝΩΣ ΖΩΤΟΣ (1905-1932)

ΜΑΡ. ΤΣ.

Τρεχάτη, με βιασύνη, ριγηλή

και με γέλιο, γαρούφαλο, στα χείλη

στην κάμαρά μου εμπήκες με το δείλι.

Ήσουν πολύ αναπάντεχη, Καλή,

κι εγώ δε σ’ είχα νιώσει την τρελή

παρά όταν πια η γλυκιά φωνή μού εμίλει.

Η παρουσία σου λίγη· μα είχε, ω φίλη,

τη χάρη που έχει το άξαφνο φιλί

– που μού ’χει λείψει μήνες απ’ τα χείλη.

Από το βιβλίο: «Μίνως Ζώτος, Μια παρουσίαση από τον Τάκη Καρβέλη», Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2000, σελ. 54.